Culinair journalist Onno Kleyn heeft een nieuw boek geschreven en het gaat over Frankrijk.

Het werk wordt onder de categorie ‘kookboeken’ geschaard (door o.a. bol.com), maar Mijn Frankrijk van Onno Kleyn is zoveel meer dan een receptenboek. De bekende columnist heeft namelijk zijn (eerste) herinneringen aan La France en zijn keuze aan recepten gebundeld in een fraai vormgegeven boek. En dat heeft geresulteerd in een fijn en lopend verhaal wat je van A tot Z wilt uitlezen. Dit is zeker geen gevalletje even doorbladeren en hier en daar wat eruit koken. Nee, met dit boek nestel je jezelf op de (tuin)bank en neem je tot je.

Onno trapt het boek af met een anekdote over een vrouw die op een marktje bloedworst staat te maken. Kleyn laat het echte Frankrijk zien. Het is niet alleen maar haute cuisine, niet louter fraai opgemaakte bordjes en dottige amuses, maar het is ook de kant die Nederlanders vaak liever niet willen zien. Boudin noir wordt nou eenmaal gemaakt van darm en bloed. Hollanders kijken weg en Fransen staan in de rij. Wist je trouwens dat Fransen ooit katten en honden aten? Mais oui! Le chat en le chien gingen er goed in bij de Fransen.

Maar wees gerust, het boek staat echt niet alleen maar vol van dit soort die hard carnivore beschrijvingen. Of als je hier wel van bent, dan moet ik zeggen helaas. Mijn Frankrijk staat bol van de grappige verhalen over en in Frankrijk. Over het Franse volk, de historie van het Franse eten, de herkomst van het restaurant, maar ook over Onno zelf. Hoe hij verliefd is geworden op het land en hoe zijn eerste trip naar Frankrijk plaatsvond toen hij tiener was. Dit was met een stel vrienden en werd een kookloze reis.

Verhalen & recepten

De ondertitel van Mijn Frankrijk luidt ‘Verhalen & recepten’. Voor mij zijn het meer verhalende recepten. Ik weet niet hoe vaak jij alle recepten in een boek leest? Ik normaliter nooit, maar de recepturen zijn in dit boek onderdeel van het verhaal en lezen ook nog eens verdraaid lekker weg. Zo vertelt Onno over zijn eerste ervaring met slakken, vervolgens vertelt hij hoe zijn Franse buurman deze diertjes vangt in zijn eigen tuin en hoe hij ze bereidt. Hierop volgt een recept om zelf in je eigen keuken slakken te koken. Tiener Kleyn maakt kennis met de allerlekkerste doperwten in zijn leven. Uiteraard in Frankrijk. Eenmaal thuis probeert hij het gerecht ter her-creëeren en dat gaat niet over één dag ijs en zijn beste versie van dat moment vind je in zijn boek. Natuurlijk wil ik het fijne weten van de bereidingswijze.

Extra bonus: De recepten van Onno zijn niet onnodig ingewikkeld. En hij leert je ook nog eens wat basisdingen. Hamschijf is in ons kikkerlandje een incourant stuk vlees. Het is een plak varkensbil, dwars op de draad gesneden met een doorgezaagd stukje bot in het midden en ziet eruit als een buitenmaatje ossobucco. Zo, voortaan herken ik met gemak de hamschijf. Moet je wel even weten hoe het uiterlijk van een ossocucco is, maar de gemiddelde Onno Kleyn-lezer/koker weet dat vermoed ik maar al te best.

Niet lang nadat ik ben begonnen aan Mijn Frankrijk lonkt de keuken al. Het allereerste recept is namelijk een: oeuf mayonnaise. Ontzettend makkelijk om te maken, de ingrediënten heb ik toevallig al in huis en ik heb trek. Genoeg reden om uit mijn leesstoel te klauteren en met het boek de keuken in te duiken.

Iedereen met wat basis keukenskills kan dit gerecht maken en ik weet nu al dat dit een recept zal worden dat ik vaker zal herhalen. Dit weekend wil ik me wagen aan de côtelettes d’agneau à la coriandre (lamskoteletjes met koriander), maar de magret de canard au Banyuls et aux figues (eendenborst met Banyuls en vijgen) heeft ook mijn aandacht weten te trekken. Waarom het magret de canard wordt genoemd door de Fransen? Dat legt Onno uit in het boek. Wat mij betreft is dit boek een must als je een beetje of een beetje veel van de Franse keuken houdt en er meer over wilt leren door te lezen in een heel erg prettig leesbaar en vermakelijk boek.

Oh en als ik dan toch één verbeterpuntje mag aandragen: doe mij zo’n lintje. Ik vind ezelsoren in mooie boeken maken (en Mijn Frankrijk valt zeker in deze categorie) eeuwig zonde en ik ben ook een ster in het kwijtraken van boekenleggers. Dus in een volgende editie gaarne een lintje.

Ook interessant

• Relaunch De L’Europe Amsterdam: een culinaire toer langs de bars en restaurants
• Dit zijn de lekkerste eetplekken in de Dolomieten
• 5 dingen die je nog niet wist over havermout en 3 superlekkere overnight oats variaties
• Dit zijn de nieuwste Amsterdamse horecazaken van 2025
• Bij Williams Farmhouse in Amsterdam Zuid waan je je op het Britse platteland

Frankrijkboek Onno Kleyn | Franse recepten Onno Kleyn | boek over Frankrijk Onno Kleyn | de mooiste boeken met recepten | lekkere Franse recepten | nieuwe boeken