Wauw wat is Lion’s Head op de Van Woustraat toch een geweldige zaak.

Als je de kans krijgt om met een born and raised Suid-Afrikaner te eten bij een Zuid-Afrikaans restaurant dan pak je die uiteraard met twee handen aan. Ja toch? Ik bedoel wie weet nou beter hoe traditionele gerechten horen te smaken dan een native? Daarnaast is de uit Zuid-Afrika afkomstige Karin Engelbrecht, ook wel bekend onder de naam Mokumista, een echte foodie. Tel die twee gegevens bij elkaar op en ik hem mezelf een perfecte tafelgenote gevonden om bij het recentelijk geopende Lion’s Head op de Van Woustraat te dineren.

Lion’s Head Zuid-Afrikaanse Duitse gastropub

Lion’s Head is inmiddels alweer zo’n vijf maanden te vinden op de Van Woustraat in het ruime pand waar je voorheen de suikervrije, vetarme, toevoegingsvrije snacks van SNCKBR kon eten. Bij binnenkomst wordt ik vriendelijk welkom geheten door eigenaar Shaun. Ik merk dat ik even van de leg ben want in mijn ooghoek zie ik dat mijn voeten een gat naderen, maar het is gelukkig een soort van opening met raam. Later vertelt de uit Kaapstad afkomstige Shaun dat wanneer je door het raam tuurt je hun micro bierbrouwerij kunt zien. Wauw tof!

Shaun heeft in 1999 Zuid-Afrika verlaten samen met zijn ouders. Hij belandde in Duitsland waar hij zijn Duitse vrouw ontmoette en samen runnen ze de Duits/Zuid-Afrikaanse brew bar op de Van Wou.

In house bierbrouwerij

Met Lion’s Head wilde Shaun een plek creëeren waar je gezellig met vrienden een biertje kunt drinken, rugby kunt kijken (dé sport voor Zuid-Afrikanen) en wat lekkers kunt eten. In het eerste deel van de zaak kun je aan de bar hangen en loop je door naar rechts dan zorgen de tafels en zachte banken ervoor dat je verblijf bij de gastrobar aangenaam genoeg is om lekker lang te blijven hangen terwijl je wat hapt en drinkt. Hun specialiteit is de huisgebrouwen Duitse bieren. Ze kunnen in totaal zo’n 250 liter bier tappen en op dit moment hebben ze vier verschillende bieren. Zo hebben ze een makkelijk drinkbare lager, een IPA, een porterachtig biertje en een witbiertje. Maar ze wisselen behoorlijk vaak gewoon omdat het kan. Dus vraag vooral naar wat voor biertjes er op de tap zijn.

Gastrobar in de Pijp

In de UK is het fenomeen gastropub alom bekend. Een plek waar je gezellig kunt bieren met vrienden in een super laagdrempelige sfeer en waar je ook nog eens gastronomisch kunt eten. Wij kennen wel de kroeg of een eetcafé, maar qua gerechten is dat toch vaak wat Bourgondischer en ruiger. Je eet er vaak bitterballen, tosti’s, burgers en dat soort lekkers. Maar gerechten waar er haast op een sterrenniveau-achtige manier naar het bereiden van eten wordt gekeken, dat kennen we niet in onze bierhangplekken. Maar in de VS en Zuid-Afrika dus wel en met Lion’s Head hebben we onze eerste gastrobar van Amsterdam te pakken.

Zuid-Afrikaanse gerechten met een internationale twist

Ik krijg de menukaart voor mijn neus. En de gerechten die erop staan lijken in eerste instantie niet zo heel erg gastronomisch of culinair. Ik zie nacho’s, Buffalo wings en zelfs een burger op de kaart staan. Huh maar dat is toch meer Amerikaans hoor ik mezelf denken? ‘Oh ja dat zijn de snacks die mijn vrouw en ik graag eten, dus die staan ook op de kaart. Het restaurant staat voor alles waar wij van houden.’ Aha. De nacho’s zijn blijkbaar het meest bewerkelijke gerecht van de kaart. De nachochips maken ze zelf en de chili con carne duurt vier dagen om te maken. Het vlees voor de burger malen ze overigens ook zelf. Chef Sebastian Erasmus en sous-chef Alex Heim gaan zelf op pad op zoek naar de beste vis en het beste vlees. Ze struinen supermarkten en markten af op zoek naar wat voor hun het beste werkt.

Brood met verschillende dips en biltong

We beginnen met het brood en biltong. Tja, je kunt eigenlijk niet naar een Zuid-Afrikaans restaurant gaan en geen biltong bestellen. En nu ik mijn Zuid-Afrikaanse kenner bij me heb wil ik weleens weten waar je op moet letten bij deze bekende lekkernij. Want ik heb weleens biltong gegeten, maar om nou te zeggen dat ik er zo waus van was als sommigen zijn. Eerlijk gezegd begrijp ik niet what the fuss about it is.

Maar laten we het eerst hebben over het brood. Afkomstig uit de afdeling ‘om te delen’ van de kaart. ‘Stiekem zijn wij eigenlijk een beetje klaar met al die gerechten om te delen,’ aldus Shaun. ‘Jullie ook?’ Maar dit brood met verschillende dipjes is gewoon zo leuk om met z’n allen van te snoepen. We zijn het al gauw met elkaar eens dat sommige gerechten gewoon niet goed te delen zijn en dat we niets moeten hebben van geforceerd met elkaar delen omdat het zo hip is. En dat is bij The Lion’s Head niet het geval. De gerechten die te gek zijn om te delen bestel je to share. De rest van de kaart kun je gewoon in je eentje oppeuzelen als je wilt. Ok, het brood. Pide van de buren Lavina. Shaun: ‘Wij vinden het brood fantastisch. En we vinden het leuk dat er dingen op de kaart staan van uit de buurt.’ Wij vinden het een goede keus.

Dip nummer één is een soort van DIY. In de ronde inham ligt olijfolie met balsamicoazijn en daarin gooi je de gepofte jonge knoflook die je uit de halve knoflookbol die ernaast ligt lepelt. Snufje rozemarijn-tijmzout erbij dat op de rand van de plank ligt, roeren en je hebt jezelf een awesome dip gemaakt. Dit is gelijk ook één van onze favo’s. Zo zacht en vol van smaak. Maar ook de overige dips zijn niet te versmaden. Zo is er een zoete dip, een tom ka kai dip, een dip van zongedroogde tomaten en last but not least een huisgemaakte gerookte boter. Goddelijk! Onze tweede favoriet.

De biltong die op tafel is komen te staan ziet er anders uit dan ik gewend ben. Ik heb niet vaak biltong gegeten, maar de biltongs die ik heb geproefd zijn vaak dun gesneden, wat droger en hebben meer kruiden aan de rand. Deze biltong is echter in dikke plakken gesneden en wanneer ik erin bijt wordt ik verrast door een krokante buitenlaag en een zachte kern. Je zou het bijna kunnen vergelijken met een hele goede ossenworst. De smaak is zo mooi en subtiel. Dit is geweldig. De biltong wordt gemaakt door een vriend van de koks die een speciale biltong droogmachine heeft over laten vliegen en er lustig op los experimenteert met zijn biltonmakerij. Hij is blijkbaar goed op weg. De biltong wordt door de chef zelf gesneden, maar wanneer een klant erom vraagt mogen ze zelf hun biltong snijden. Blijkbaar is dat een heel dingetje voor Zuid-Afrikanen. Ok.

Gastronomisch eten

Ondertussen vertelt Karin me in het kort de historie van de Zuid-Afrikaanse keuken. Want deze Afrikaanse keuken heeft baie veel invloeden gehad van verschillende culturen. De Portugezen waren de eersten die Zuid-Afrika bezochten, daarna kwamen de Nederlanders. De Dutchies namen slaven uit Maleisië en Indonesië mee. Ook de Fransen ontdekten Zuid-Afrika en tenslotte kwamen de Britten. Die op hen beurt weer Indiase bedienden meebrachten naar het meest zuidelijke land van het Afrikaans continent. Niet zo gek dus dat Zuid-Afrikaanse gerechten doordrenkt zijn van kruiden en ingrediënten van al die verschillende keukens.

Maar ho wacht ceviche op de kaart? Ja dat kan dus ook gewoon bij The Lion’s Head. Sous-chef Alex Heim en chef Sebastian Erasmus komen uit een nogal culinaire experimentele omgeving. Ze hebben beiden namelijk jarenlang in de keuken van PotLuck Club in Kaapstad gestaan. Dit restaurant is het jongere zusje van The Test Kitchen. En The Test Kitchen is verkozen tot het beste restaurant van Afrika en is de hekkensluiter van de lijst van The World’s 50 Best Restaurants. Jaren hebben ze onder de bekende chef Luke Dale-Roberts gewerkt en daar draaide alles om verschillende smaken met elkaar combineren. Niets was daar te gek. En dezelfde filosofie passen de jonge chefs nu toe bij The Lion’s Head. Dus voila ceviche op de kaart.

Zo kwamen ze erachter dat Nederlanders vluchtige hitte goed kunnen handlen. Neem gember of wasabi, deze wortels geven een pittigheid af die voorop de tong gevoeld wordt en na een tijdje wegebt. Die gebruiken ze dus meer in hun gerechten dan bijvoorbeeld chili’s waarvan de pittigheid blijft hangen en zich opbouwt.

Zo gebruiken ze gember in hun ceviche. In eerste instantie dacht ik huh gember vind ik dit lekker in mijn ceviche, maar na een paar tellen klopt de frisheid en de scherpte perfect in het gerecht.

Veggie forward gerechten vind je ook bij The Lion’s Head. Zoals deze knolselderij. Zacht, licht zoetig en heerlijk samen met de linzen en hazelnoten.

Zuid-Afrikaanse service

Opvallend is de geweldige bediening. Met een glimlach van oor tot oor worden de biertjes en de gerechten aan ons gepresenteerd. ‘Het is zo Zuid-Afrikaans,’ weet Karin me te vertellen. We zijn daar zo gewend aan die knuffelige service. Ik hou er zo van. Later op de avond vertelt Alex me dat hij iedere gast ziet als een vriend die komt eten. ‘Ik wil ze echt het gevoel geven dat ze welkom zijn.’ Dat lukt ze bijzonder goed.

Egg ’n crunch

En ik blijf bijleren over de Zuid-Afrikaanse (eet)cultuur. Zo zijn ze daar gek op steak egg and crunch. En dat is precies zoals het is, een loeigoede steak (want ja Zuid-Afrikanen nemen vlees heel erg serieus) met een gebakken ei erop. Hij wordt geserveerd met frietjes die je dan hoort te dopen in het eigeel. Bij The Lion’s Head hebben ze een iets verfijndere versie met een sirloin steak van de braai (lees Big Green Egg) met chimichurri, gerookte olijfolie, gebakken noodles en een 60 graden ei. Klinkt goddelijk? Dat is het ook.

Lamszadel, het volgende gerecht. Het vlees is gezouten, vijf uur lang gedroogd in de lucht en daarna gebraden. En deze kookwijze doet wat met het vlees. Man man zo gruwelijk lekker. Onder het vlees ligt een bedje van tabouleh van witte bonen en quinoa en een saus van hangop met five spice kruiden, ras el hanout en sumak. Klinkt heftig qua smaak, maar het is mooi in balans.

Ik ben verliefd op deze salade van cavalo nero, pinda’s, feta van geit, Sichuan vinaigrette, ragfijn gesneden bonen en sinaasappel. Zo simpel, maar zo smaakvol.

We kunnen niet weg zonder de kip piri piri te proeven. Een typisch Zuid-Afrikaans gerecht wat door de Portugezen is geïntroduceerd aan de Afrikanen. De kip heeft zo’n bizar krokant korstje. Hiervan wil je gewoon een zak wegsnacken. Vervolgens die mooie pittige piri piri en daarbij groene paprika van de braai en frisse komkommer dat even is aangemaakt met citroensap. Ik weet niet waar ik het laat, maar ik moet hiervan blijven eten omdat het zo fantastisch is.

Brewbar in een nieuw jasje

The Lion’s Head is een brewpub, maar als je vervolgens de gerechten proeft dan vergeet je even dat je in een biercafé zit te eten. De chefs hebben zo ontzettend veel lol in hun werk en denken ieder gerecht zo goed uit. Ze overleggen wat voor smaakprofielen ze bij elkaar willen brengen en vervolgens zorgen ze ervoor dat het gewoon klopt. Deze nieuwe gastropub op de Van Woustraat is echt zo ontzettend fijn. Ik kom hier heel erg snel terug en dan ga ik voor de Schweinshaxe (die was helaas op toen wij er waren) en de nacho’s met chili con carne. Ik kan niet wachten!

The Lion’s Head Brew Bar
Van Woustraat 34
Amsterdam de Pijp | Oud-Zuid | Amsterdam Zuid
Lunch | brunch | diner

Openingstijden The Lion’s Head Brew Bar:
Maandag gesloten
Dinsdag tot en met vrijdag van 17.00 uur tot 1.00 uur (barsnacks van 17.00 uur tot 18.00 uur. Diner van 18.00 uur tot 22.00 uur)
Zaterdag en zondag van 13.00 uur tot 1.00 uur (lunch van 13.00 uur tot 16.00 uur, barsnacks van 16.00 uur tot 18.00 uur. Diner van 18.00 uur tot 22.00 uur)

Binnenkort ook geopend voor brunch op zondag. Verwacht live jazz en tig gangen met heerlijkheden.

[mapsmarker marker=”161″]

Tags: Zuid-Afrikaans restaurant | brew bar in Amsterdam | gastrobar in de Pijp Amsterdam | lunchen in de Pijp | dineren in de Pijp | uit eten in de Pijp | bierbrouwerij in de Pijp | bierbrouwerij op de Van Woustraat