Ben Cohen Street Food is nog maar net open op de Rozengracht, maar ze hangen er nu al met de benen uit.

Ben Cohen is een begrip in Amsterdam. Ben was degene die in de jaren zeventig op het idee kwam om shoarma van varkensvlees te maken en te serveren met knoflooksaus. ‘Hij was op een bbq en zag dat iedereen knoflooksaus zat te eten.’ Aldus zijn jongste zoon Dalien Cohen (22).

Ik zit te eten met de zoon van de shoarmakoning van Amsterdam op de plek waar het allemaal begon voor Ben Cohen zo’n 41 jaar geleden. Dalien heeft samen met zijn broer Allon de zaak van zijn vader overgenomen en het nieuw leven in geblazen. En vanavond zitten we samen aan een hoge tafel bij het raam met een selectie van hun Tel Aviv streetfood. ‘Hij had een shoarmazaak in Meppel en serveerde shoarma van lamsvlees en met tahini, zoals het eigenlijk hoort in Israël, maar die zaak liep voor geen ene meter joh.’ Aldus Dalien. Nederlanders vonden de sesamsaus veel te bitter. Dus toen Ben zag dat de knoflooksaus gretig aftrek vond tijdens de bbq ging hij experimenteren met knoflooksaus. Hij trok verschillende (Franse) kookboeken open en maakte tig knoflooksauzen en het resultaat hebben we jarenlang kunnen proeven bij shoarmazaak Ben Cohen op de Rozengracht.

Shoarmazaak Ben Cohen op de Rozengracht in Amsterdam

‘Maar even, een shoarmazaak in Meppel?’ Ik spoel nog even terug naar een wat eerder fragment in ons gesprek. ‘Waarom Meppel?’ Cohen: ‘Toen mijn vader vluchtte vanuit Israël ergens in de jaren zeventig belandde hij in Nederland omdat hij hier een vriend had. Al snel kreeg hij een vriendinnetje en zij woonde in Meppel.

‘Mijn vader verkocht in eerste instantie auto’s op de Dam’

Wow kun je je dat anno 2019 voorstellen? Maar Ben verruilde zijn carrière als autoverkoper voor een eigen zaak in Meppel. En daar gingen de broodjes shoarma van lamsvlees met tahini dus over de toonbank, maar in eerste instantie dus zeker niet als warme broodjes. Totdat hij switchte naar knoflooksaus en varkensvlees. ‘Nederlanders vonden lamsvlees maar niets, daarnaast werd het vlees er ook niet beter op als je het opnieuw opwarmde.’ Al snel vond de shoarmakoning een pand op de Rozengracht in Amsterdam Centrum (de zaak waar Ben Cohen Tel Aviv Street Food dus ook in zit). ‘Hij kocht het voor 60.000 gulden haha dat waren nog eens andere tijden,’ aldus Dalien. En dat was een slimme zet want er was een taxistandplaats pal voor de deur. ‘Alle taxichauffeurs aten bij Ben Cohen en de pitabroodjes shoarma waren niet aan te slepen.

Bekijk hieronder de recap van mijn food sharing sessie met Dalien Cohen.

Dalien: ‘Het ging ontzettend goed met de zaak. In 1988 overleed de vader van mijn vader en mijn vader was er zo kapot van dat hij besloot te stoppen met werken. Hij had een hele goede medewerker in de shoarmazaak staan en die regelde alles.’

‘Mijn vader was 35 jaar oud en ging met pensioen.’

Toen ik op de app met Dalien afsprak dat we samen Israeli street food gingen eten in zijn nieuwe zaak op de Rozengracht had ik mezelf al helemaal ingebeeld dat hij me zou vertellen dat hij als kleine jongen rondjes rende om de shoarmaspies. En dat deel ik hem ook mede. ‘Nee joh, ik heb mijn vader nooit werkend meegemaakt. Toen ik werd geboren was mijn vader allang met pensioen.’

Van shoarmazaak Ben Cohen naar Ben Cohen Tel Aviv Street Food

‘Maar je bent toch wel opgegroeid met shoarma en Israelisch eten?’ Vraag ik met de hoop dat er nog iets van mijn zelfbedacht verhaal overeind blijft. ‘Ja joh, wij aten vroeger bijna iedere dag hummus en als wij naar feestjes gingen namen we altijd shoarma en pizza’s mee. Dat was altijd een hit. Iedereen zat dan zich enorm uit te sloven met moeilijke gerechten en wij vielen dan gewoon binnen met dozen pizza’s en shoarma.’ Lacht Dalien. Hij vervolgt: ‘En we woonden ook tegenover de zaak hè. Zie je die grote groene deur?’ Hij wijst schuin vooruit. ‘Dat was vroeger de brandweer. Toen dat leeg kwam te staan had mijn vader het verhaal opgehangen dat hij er een kinderdagverblijf in zou starten. Er was namelijk op dat moment een tekort aan kinderdagverblijven. Mijn vader woont er nu nog steeds met mijn zusje en dat kinderdagverblijf is er nooit gekomen.’

‘Ok, maar als je dan niet bent opgegroeid in de zaak van je vader, hoe komt het dan dat je uiteindelijk toch de boel hebt overgenomen?’ Wil ik van Dalien weten. Hij vertelt: ‘Ik had net mijn school afgemaakt en wilde weg uit Nederland. Ik kon hier mijn draai niet vinden. Ik besloot naar Australië te gaan. Dat was het verst weg van Nederland. Dus ik down under. Ik heb het er acht dagen volgehouden en ben heel gauw weer terug gekomen. Ik miste mijn familie zo.’ Eenmaal terug besloot hij een opleiding te volgen tot barman in Griekenland. Dat was een succesvolle move en hij heeft een tijdje achter de bar gestaan bij de speak easy bar van The Butcher. Zijn oudere broer Allon had inmiddels de Coffee Company op de Dam en Dalien ging daar aan de slag als barista.

Op dat moment was shoarmazaak Ben Cohen gesloten. ‘Wist je dat we drie jaar dicht zijn geweest? De medewerker wilde niet meer en mijn vader besloot de tent dicht te gooien.’ Maar na drie jaar besloot de huisbaas er een stokje voor te steken. ‘Dus besloten Allon en ik de zaak over te nemen.’

‘We wilden in eerste instantie een veganrestaurant openen.’

Dalien vertrok voor twee maanden naar Israël om inspiratie en kookervaring op te doen. ‘Met het idee van een veganrestaurant in mijn hoofd ging ik op zoek naar keukens waar ik gratis mocht werken in ruil voor ervaring en kennis. Ik benaderde alle masterchefs en bood aan voor niets voor ze te werken. Al snel stond ik iedere ochtend middenin de nacht eitjes te bakken voor het ontbijt. Vreselijk!’

Tel Aviv street food restaurant in Amsterdam

Maar al gauw zag Dalien hoe alle Israëliërs lekker aan het vlees zaten. En hij is zelf ook gek op vlees dus het vegan concept ging snel van tafel. Streetfood zoals je in Tel Aviv eet, dat werd het.

Terug in Amsterdam ging Dalien samen met zijn broer flink aan de slag met de nieuwe zaak. ‘We hebben vijf versies gemaakt van de hummus.’ Vertelt hij terwijl ik gretig mijn pita in de zijdezachte kikkererwtenspread doop.

‘We hebben de hummus aan iedereen laten proeven. Mijn vader, mijn ooms en tantes. Alle vijf de bakjes werden genummerd en iedereen mocht zijn of haar favoriet uitroepen.’ En vandaag mag ik het resultaat hiervan proeven. ‘Ik hou zelf niet zo van teveel knoflook in mijn hummus, anders durf ik het haast niet te eten. Ook hou ik niet zo van stukjes in mijn hummus, dus onze hummus is mooi smooth.’ Ik weet niet hoe de andere vier versies smaakten, maar deze is helemaal goedgekeurd.

Wat ook helemaal dik in orde is, is de langzaam gestoofde lamsnek. Het vlees wordt zo’n vijf uur gegaard met als resultaat superzacht vlees in een gruwelijk fijne saus.

‘Cevich, is dat Israëlisch?’ Vraag ik terwijl ik wijs op het kunstig opgemaakte bord. ‘Jazeker, je ziet het overal in Tel Aviv. Het is één groot mengelmoes van keukens in de Israëlische stad. Toen Israël gevaarlijk was vluchtten de mensen overal naartoe in de wereld. Nu komt iedereen weer terug en neemt smaken van waar ze vandaan komen mee terug.’ En ook dit gerecht is grandioos. Ik ben fan van de subtiele tijgermelk. ‘We verwerken er Israëlische kruiden in en sinaasappel. Zo is het toch een beetje Israëlisch.’ Lacht Dalien.

‘We hebben alles zelf verbouwd. We hebben iemand een concept laten tekenen toen we wilden verbouwen, maar het is compleet anders geworden. Haha.’ Dalien laat me de renders zien van een gelikte en trendy zaak. Maar Ben Cohen Streetfood is juist lekker low key en ongepolijst. ‘Zie je dat bord? Dat is een typisch Israëlisch straatbord. Je ziet ze door heel Tel Aviv. En die spijlen? Die doen me denken aan van die hekken die Israeliërs voor hun deuren hebben ter beveiliging.’ Inmiddels is Allon ook aangeschoven en hij heeft zijn telefoon er ook bijgehaald om foto’s van de typische Israëlische deuren met hekwerk als bewijsmateriaal aan te leveren.

Wat vind je vader van deze nieuwe zaak? ‘Hij was het er eerst niet mee eens? Hij had geen vertrouwen meer in de locatie omdat er een fietspad was gekomen in plaats van de taxistandplaats. En ook vond hij het maar niets dat we zijn naam gebruikten. Maar inmiddels is hij om. Hij is hier al zes keer geweest.’ Dalien lacht.

Pita shoarma terug op de kaart

‘Weet je wat ik mis op de kaart? De pita shoarma. Komt jij terug?’ Vraag ik bijna smekend aan Dalien. ‘Ja dat zijn we zeker van plan, maar we willen nog even goed uitvinden hoe we dat precies gaan doen. We willen het liefste shoarma maken zonder zo’n grote draaispit, dit om voedselverspilling te voorkomen.’ Dus zodra ze dat check hebben komt het bekende Ben Cohen broodje shoarma terug. ‘Ik wil ook graag een winkeltje in de zaak met onze signatuur producten zoals de hummus en harissa.’

‘Wil je nog koffie of thee,’ checkt Dalien. Maar ik ben heel erg content met mijn glas Cabernet. Hij springt op want ze komen tafels tekort en de tafels van het terras moeten naar het souterrain gedragen worden. Inmiddels is er zelfs een kleine rij buiten ontstaan. ‘Het gaat supergoed. We zijn pas zes weken open, maar we zitten nu al iedere avond vol. Ik ben na een week al gestopt met de lunch door de weeks omdat we anders geen eten meer hadden voor de avondshift. Ja ik ben er ontzettend blij mee, maar dat is ook het lastigste deel van dit alles. Normaal gesproken heb je even de tijd om rustig op te starten en je draai te vinden, maar die kans hebben we niet gehad.’

Ok het is nu echt tijd om te gaan, want de wachtende gasten kijken me bijna weg van mijn kruk.

Ik krijg een knuffel van beide broers en ga op zoek naar mijn fiets. Wat een fijne zaak is dit en ik kan niet wachten om heel snel weer terug te gaan naar Ben Cohen Tel Aviv Streetfood om wat lekkers te bestellen. Dalien vertelde me dat ze de kaart behoorlijk vaak wisselen ‘anders heb je zo alles gehad’ dus genoeg reden om terug te komen.

Ben Cohen Tel Aviv Street Food
Rozengracht 239
Amsterdam Centrum
Lunch (alleen weekend) | drinks met snacks | diner | lekker laat eten | terras

Openingstijden Ben Cohen Tel Aviv Street Food:
Maandag tot en met woensdag van 17.00 uur tot 23.00 uur
Donderdag van 17.00 uur tot 0.00 uur
Vrijdag van 17.00 uur tot 2.00 uur
Zaterdag van 12.00 uur tot 2.00 uur
Zondag van 12.00 uur tot 23.00 uur

Bekijk hun Facebookpagina

[mapsmarker marker=”196″]

Tags: zoons Ben Cohen openen Ben Cohen Tel Aviv street food restaurant en bar op de Rozengracht in Amsterdam Centrum | Tel Aviv street food | Israëlisch eten in Amsterdam | hummus eten in Amsterdam | ik ging eten met de zoon van de shoarmakoning van Amsterdam en dit is hoe het ging | Dalien en Allon Cohen openen Tel Aviv streetfood bar restaurant op de Rozengracht in Amsterdam Centrum | huisgemaakte hummus | pita shoarma | het verhaal achter Ben Cohen Tel Aviv Streetfood Amsterdam Centrum