Het was een kwestie van tijd dat de talentvolle chef Alex Haupt zijn eigen zaak in Amsterdam ging openen. Toen hij nog bij Brasserie Hoofdstad in hotel l’Europe werkte spraken we elkaar weleens en fantaseerde hij hardop over zijn eigen restaurant. Werd het een ramenrestaurant of toch iets geheel anders? Ik ontmoette Alex toen hij nog bij Ron Gastrobar Oriental werkte en het was duidelijk dat hij bijzonder talentvol en ambitieus had. Hij begon direct al te vertellen over wat hij op dat moment in de keuken aan het fabriceren was en wat voor plannen hij had voor de kaart. Het was zo’n chef waarvan je dacht ok die moet ik in de gaten houden want die gaat grootse dingen doen. Toen Haupt begin dit jaar Brasserie Hoofdstad verliet en ik na een tijdje hoorde dat hij een pand had gevonden in de Pijp om zijn eigen project vorm te gaan geven belde ik hem voor een update. Meer dan de naam 101 Gowrie kon hij nog niet vertellen.

101 Gowrie in Amsterdam

De naam is een verwijzing naar het adres in Australië waar Alex opgroeide. Yup want Alex is from down under. Zijn moeder is Japans, zijn vader is Duits en hij heeft ook nog een tijd in de UK gewoond. Wat Alex me wel beloofde is dat hij wat vernieuwends gaat brengen en zijn roots terug laat komen in zijn gerechten. Hij is namelijk opgegroeid met veel Aziatische invloeden en oosterse kooktechnieken en dat gaat hij zeker toepassen in zijn menu.

Aanstaande dinsdag 27 november gaat 101 Gowrie open op de Gerard Doustraat in de Pijp en ze zitten al helemaal bomvol gereserveerd. But lucky me, ik mocht gisteren al proeven van de nieuwe kaart van het restaurant van Alex Haupt.

Direct reserveren bij 101 Gowrie

New Dutch cuisine

Ik word om 18.30 uur verwacht bij 101 Gowrie, maar ik ben bijna te laat omdat ik naar Alex op Netflix zit te kijken. Hij doet namelijk mee als één van de deelnemers met de nieuwe kookwedstrijd voor internationale topchefs The Final Table. En als ik het heb over topchefs dan bedoel ik echt topchefs. Er doen chefs mee die een tweesterrenzaak hebben bijvoorbeeld. Ik was van plan één aflevering te kijken, maar het werden er twee en vlak voor het einde van de tweede aflevering kapt Netflix er opeens mee. Maar ik kom twee minuten over half aan bij het restaurant op de Gerard Doustraat.

De smalle zaak is prettig verlicht met in een soort van rolgordijnen ingepakte tl-buizen. Dit zorgt niet alleen voor mooi zacht licht, maar het staat ook nog eens tof. Verder vind je veel hout en en leer wat zorgt voor een warm sfeertje. Alles wat je in de zaak vindt is verder functioneel en ik hou wel van deze minimalistische en stijlvolle inrichting. Achterin de zaak is de semi open keuken. Een soort Japans-achtige rijstpapierenmuur scheidt de witte brigade van de gasten.

We beginnen met amuses, drie welgeteld. ‘Aardappelpoffertjes,’ kondigt Alex aan. Met hierop een dot goddelijke zure room en gemarineerde foreleitjes. Het is een hap zurige romigheid, ziltigheid en ietwat krokant. Mijn smaakpapillen zijn wakker en verlangen naar meer.

Alle gerechten zijn een nieuwe benadering van de Nederlandse keuken. Producten van Hollandse bodem, maar dan op z’n Alex wordt ons verteld. Serieus als er op de Cuyp ooit een poffertjes kraam komt met deze hartige mini-pannenkoeken dan sta ik iedere week in de rij.

De tweede amuse is een ‘crab and rye’. Rogge, weet Alex te vertellen, is een van de meest geëxporteerde producten van ons land. In de aanloop naar het openen van 101 Gowrie is Haupt in de culinaire geschiedenis van ons kikkerlandje gedoken. Ten eerste om meer te weten te komen hierover, maar ook om zijn eigen benadering hiervan te kunnen bepalen. Dit kuipje van rogge is bizar krokant. Wat is dit prettig. Het roggekuipje is gevuld met krab en een jalapeño geitenyoghurt. Ok, niet alles is Hollands. Maar het maakt me niet uit, want ook deze één-hap-snack is goddelijk.

De derde amuse is een knipoog naar de alom bekende ham en kaas tosti of -croissant. Iedereen kent em en bij bijna iedere (eet)café heeft de tosti op de kaart en bij iedere supermarkt ligt de met ham en kaas beklede croissant in de schappen. ‘But mine is better,’ lacht Alex. En daarin moet ik hem groot gelijk vinden. De ham en kaas van 101 Gowrie is gemaakt van een gruwelijk lekkere croissantdeeg dat nog even is aangebakken zodat het lekker een gekarameliseerd laagje heeft. Heerlijk die crunch. En in het midden zoute ham en smeuïge kaas. En niet te vergeten een mini toefje mierikswortel voor de punch. Mag ik deze voortaan in king size?

Ok, we zijn opgewarmd en klaar voor de rest van de gangen. De eerste gang is een Zeeuwse platte met een saus van pet nat en plukjes boerenkool. De slijmerige structuur van de oester gaat zo goed samen met de knapperige boerenkool. De saus heeft een klein zuurtje dat te gek smaakt met het zilt van de oester en is gewoon onwaarschijnlijk goed. De smaak van dit gerecht blijft nog lekker hangen zelfs nadat ik mijn bord heb leeggegeten en ik geniet nog even na.

De tweede gang is een een Chinees-Japanse eierpudding (Royal Kombu chawanmushi) met een huisgemaakte XO saus (in het kleine schaaltje) en in basilicum ingelegde Eryngii (kruisdisteloesterzwam) met een saus van gerijpte tosazu (een Japans azijn) op het grote bord. In deze gang zie je de roots van Alex terug. Mooie oosterse smaken en kooktechnieken zijn toegepast en het resultaat is geweldig. Wat een bijzondere intensiteit van smaken en alles klopt gewoon. Het is bijzonder hoe vleesachtig de zwammen smaken en de azijnsaus wil ik gewoon oplikken. Ik probeer met mijn lepel ongemerkt mijn hele bord leeg te vegen, maar de borden zijn niet echt schraapproef, dus ik gebruik stiekem mijn vinger. Eens moet de eerste keer zijn en dit is te goed om niet volledig op te eten.

Ik heb de reerug gekozen en mijn tafelpartner de heilbot. Het is opvallend hoe puur de smaken zijn en hoe mooi de ingrediënten de kans krijgen om volledig tot hun recht te komen. Vooral de heilbot met lente-ui en krabboter is één groot heerlijkheid van romigheid en prettige smaken. Wauw gewoon wauw.

Voordat we het dessert krijgen verschijnt nog een dessert amuse van schaafijs van shiso en rode druiven. Een heerlijk fris gerecht dat een geweldige palete cleanser is.

De hekkensluiter is een baba met een Hollandse rum, met rogge karamel en room geïnfuseerd met berk. Het is zo’n gerecht waarbij je alles bij elkaar moet eten wil het goed smaken. De baba is heftig van smaak en de karamel ook, maar door de superfrisse en luchtige room is het een heel erg fijn dessert. Ik ben vooral gefascineerd door de berkenroom. Hoe krijg je de smaak van berken in room en hoe krijg je deze geweldige lobbige structuur? Alex legt het uit en vertelt iets over chips of birch en daarna de boel opkloppen. Ontzettend bijzonder.

Tenslotte nog boterham met hagelslag cannellonni. De room smaakt naar wit brood en tja de hagelslag dat is wel duidelijk. Bonbon van geroosterde mandarijnen en mini pompoentaartjes.

Alex aan het werk in de keuken. Voor hem zijn zelfgebakken spelt desembrood (zo lekker).

Wat een heerlijk restaurant is 101 Gowrie. Anders dan wat we al aan restaurants en keukens hebben in Amsterdam. Bijzondere smaken, fascinerende combinaties en prachtige ingrediënten. Blanca Rodríguez-Arias Serrano, de vriendin van Alex doet de voorkant en samen hebben ze een geweldige zaak opgezet. Ik ben helemaal fan van deze nieuwe zaak, wat een aanwinst voor de Pijp.

101 Gowrie
Govert Flinckstraat 326
Amsterdam Zuid | De Pijp | Oud-Zuid
Lunch | diner

Openingstijden:
Maandag: gesloten
Dinsdag tot en met donderdag van 18.00 uur tot 23.00 uur
Vrijdag en zaterdag van 12.00 uur tot 14.30 uur en van 18.00 uur tot 22.30 uur
Zondag: gesloten

Reserveren bij 101 Gowrie

[mapsmarker marker=”41″]

Tags: chef Alex Haupt opent eigen restaurant in Amsterdam | Netflix chef opent restaurant in Amsterdam | nieuw restaurant in de Pijp