Star(t)ing at Jacob

Vandaag gooide Staring at Jacob haar deuren open voor de allereerste Sunday Brunch. Blijkbaar zijn wij niet de enigen die benieuwd zijn naar deze nieuwe hotspot in Oud-West. Het lijkt wel alsof de gehele buurt erop uit is getrokken om de nieuwe aanwinst te komen bewonderen. Er is dan ook geen vrije stoel of barkruk meer te bekennen. Wauw dat is nog eens een knap staaltje PR-werk! De vraag is, kunnen ze deze horde hongerige en dorstige gasten aan? We zullen het heel snel gaan beleven…

Hotspot in Oud-West Staring at Jacob
Hotspot in Oud-West Staring at Jacob
Grote industriële lampen aan het plafond en houten stoeltjes die me doen denken aan de basisschool. Toegegeven, het staat gezellig en zorgt voor een frisse uitstraling. Origineel is het alleen niet. In een stad waar je wordt doodgegooid met deze trend, was iets vernieuwends leuk geweest.

Het is zondag en het is brunchtijd. Dat vraagt om greasy en stevige gerechten. Dat hebben ze bij Staring at Jacob gelukkig goed begrepen. Aangezien de mannen van restaurant Fraîche achter dit concept zitten, had ik niet anders verwacht.

Hotspot in Oud-West Staring at Jacob

 
Ik twijfel tussen de Mexicano (tortilla’s, vis, maïssalsa, gerookte avocado en eieren) en de Slider (biologisch rund, gebakken eitje en frietjes). De frietjes geven de doorslag. Dat is overigens vaak zo bij mij. De dag dat ik deze goudgele rakkers weet te weerstaan moet nog komen.

Ik drink geen melk dus vraag om een sojacappuccino. Helaas hebben ze geen sojamelk. Dan maar een americano. Verrassend genoeg krijg ik alsnog een cappuccino, maar dan met melk. “Oeps foutje, hij komt eraan hoor,” zegt de serveerster verontschuldigend en sprint weg. Het eten komt op tafel, maar ik heb nog steeds geen koffie.

Mijn tafelgenoot bestelt een biertje en tja na een kwartier aan tafel zonder drankje ben ik inmiddels wel over mijn cafeïne behoefte heen. Deze heeft namelijk plaats gemaakt voor een dorst naar alcohol. Ik vraag haar mijn koffie om te ruilen voor een witte wijn. 

10 minuten verstrijken en zowel het bier als de wijn zijn in geen velden of wegen te bekennen. We vragen het opnieuw, dit keer aan de bar. En ja hoor, daar komen onze natjes. Precies op het moment dat het eten van mijn tafelgenoot op is. Haal ik toch nog voordeel uit het feit dat ik een langzame eter ben. Ik kan nog net het laatste hapje vlees en een paar patatjes wegspoelen met het druivensapje. Zeker een verbeterpunt!

Hotspot in Oud-West Staring at Jacob

Je kunt in principe niet zo heel veel fout doen met het gerecht dat we beiden hebben besteld. Gelukkig worden we hierin niet teleurgesteld. De hamburger is goed op smaak (uitje en verse kruiden) en komt met gekarameliseerde uiringen. Hop, krokante frietjes en huisgemaakte mayo ernaast en je hebt een prima brunch.

Hotspot in Oud-West Staring at Jacob

Hotspot in Oud-West Staring at Jacob


Dag één zit erop voor Staring at Jacob en ik ben benieuwd hoe ze erop terugkijken. Over de opkomst mogen ze zeker niet klagen. Niet alleen zat de tent vol, er stonden zelfs mensen te wachten op een tafel. De bediening en het barpersoneel deed haar best, maar had duidelijk moeite met de (onverwachtse?) drukte. Hierdoor was de chaos jammer genoeg voelbaar en merkbaar. De keukengarde was daarentegen beter voorbereid op het spitsuur en ging een stuk soepeler om met de stroom aan bestellingen. 

Maar ach, het was de eerste dag en kinderziektes horen daarbij. They’re just getting started. Het was duidelijk dat de buurt weer toe was aan iets nieuws. Getuige de flinke opkomst. Meerdere ondernemers hebben een poging gewaagd van deze locatie iets leuks te maken. Keer op keer is het mislukt. Ik hoop dat Staring at Jacob hierin wel slaagt. Ik gun het ze in ieder geval. De kop is er in ieder geval vanaf!

Staring at Jacob
Jacob van Lennepkade 215
Amsterdam

Openingstijden:
Maandag van 11.00 uur tot 1.00 uur
Vrijdag tot en met zondag van 11.00 uur tot 1.00 uur

Leave a Comment

Translate»
Lees vorig bericht:
Little Collins in de Pijp
Het Outback Jane-gevoel bij Little Collins

Voordat ik kennis maakte met Little Collins in de Pijp was ik nog nooit in een Australisch restaurant in Amsterdam...

Sluiten